اساس طراحی دزدگیرهای اماکن
اساس طراحی دزدگیر، شامل یک یا چند حسگر به منظور تشخیص ورود غیر مجاز و یک سیستم هشدار به منظور اعلام این ورود غیر مجاز می شود. یک دزدگیر اماکن معمولی، از اجزای زیر تشکیل می شود.
1- واحد کنترل ساختمان یا همان پنل (PCU)، پنل کنترل زنگ هشدار (ACP) پنل به منزله مغز برای دزدگیر اماکن است. این قسمت، توانایی خواندن سیگنال های ورودی، وضعیت روشن/خاموش و تشخیص ورود غیر مجاز را دارد.
2-حسگر یا سنسور
حسگرها تجهیزاتی هستند که اقدامات غیر مجاز را در اماکن شناسایی می کنند. این سنسورها باید داخل، یا اطراف منطقه تحت پوشش نصب شوند.
3-تجهیزات هشدار دهنده
وضعیت خطر، توسط سیستم هشدار دهنده به کاربر یا نیروهای امنیتی و ویژه اعلام می شود. اغلب این هشدارها به شکل زنگ، آژیر و یا چراغ های چشمک زن هستند. تجهیزات هشدار دهنده دو کارایی مهم دارند، یکی از این کاربردها اطلاع رسانی فعالیت مشکوک به صاحبان ساختمان و دیگری ترساندن سارقان است.
4-صفحه کلید
صفحه کلیدها، دستگاه های کوچکی هستند که اغلب بر روی دیوار نصب می شوند. این دستگاه ها به عنوان یک رابط بین انسان و دزدگیر اماکن هستند. این دستگاه های کوچک علاوه بر صفحه کلید، دارای یک چراغ نشانگر و یک صفحه نمایشگر نیز هستند.
5-اتصالات داخلی
بین اجزای مختلف دزدگیر اماکن، اتصالاتی وجود دارد. این اتصالات یا به شکل بی سیم و از طریق شبکه و یا به شکل سیم کشی می باشند.
6- تجهیزات امنیتی
این تجهیزات شامل نورافکن، دوربین مدار بسته و لیزرها هستند که حرکات مشکوک را شناسایی می کنند.
در صورت نیاز به مشاوره با کارشناسان ایمن تیک تماس بگیرید.
نظر خود را بنویسید
آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد. فیلدهای اجباری با علامت * مشخص شده اند
0 نظر